Ook omdat ik vanuit mijn woning recht in zijn vitrines kijk, zie ik hoe keihard deze man werkt, vanaf ’s ochtends half zeven- twaalf uur achtereen-, letterlijk op de been: Marco van Opzeeland. Omdat hij altijd ‘oerend hard’ aan de slag is en werkelijk geen tijd heeft voor een straatpraatgesprek, spreek ik met zijn zorgzame en vrolijke vrouw Elize van Opzeeland. Zij assisteert haar man –met de pientere pretoogjes- zo’n vier dagen in de week: de bediening, eenvoudige maaltijden en broodjes bereiden, en daarbij doet zij de hele administratie. Zij houden beiden niet alleen deze frisse slagerij draaiende, maar sinds anderhalf jaar ook een eigen, tweede, intern bedrijf: ‘Eat & Share’: heerlijke, verse broodjes die zij zelf maken voor winkelklanten en bedrijven.
Goed geslacht
Marco is in 1968 in Haarlem begonnen met het bestaan; zijn vader had een groente- en fruitwagen in het Gooi en dus ging de familie –vader, moeder en drie zonen- in 1981 in Hilversum wonen. Zijn ouders leven nog, maar er is sporadisch contact. Hijzelf heeft geen kinderen. Na de Mavo ging hij naar de Slagers Vakschool, een zevenjarige opleiding; toen nog in Utrecht gevestigd, nu in Houten. Zijn dienstplicht vervulde hij op de luchtmachtbasis Soesterberg, bij de catering en bewaking. (Sterke combinatie: eerst eten maken en het dan bewaken…). Nadat hij zijn slachtdiploma had gehaald, ging Marco in loondienst aan de slag bij Slagerij Majoor, ook op onze straat, waar hij vlakbij een huisje betrok. Zijn hobby’s: lekker genieten van hun caravan ‘Fendt’, liefst op Texel; en natuurlijk de kleinkinderen.
Vlees en bloed
Elize van Opzeeland startte het leven in 1963 in Rotterdam. Haar vader was meubelmaker en haar moeder verzorgende. Haar ouders gingen met Elize en haar iets oudere zus in 1971 in Hilversum wonen. Na de Mavo voltooide Elize de opleiding ‘Detex’ in Doorn, een Textiel Brevet: kleding maken. Uit haar huwelijk –dat strandde- kreeg ze een dochter en een zoon; inmiddels resp. 30 en 26 jaar. Elize is intussen vijfvoudig oma. De leukste dag van de week: als zij op hen mag passen! Haar hobby’s zijn breien en haken, medische fitness en de (klein)kinderen.
Bekroning
In 1998 werden Marco en Elize door een wederzijdse vriendin aan elkaar gekoppeld: op een warme avond in een speeltuintje! Ze ontdekten al snel dat ze allebei goed vlees in de kuip hadden. Hoewel ze niet wilden overhaasten, -onder meer vanwege de nog jonge kinderen van Elize-, ging het toch snel met die (wel)varende huwelijksboot, waar zij in 2003 in stapten. Hij trok bij haar in, want zij had een ruimer huis met een leuke tuin, in de Hilversumse Meent, waar ze nog altijd wonen. In 2006 nam Marco slagerij ‘Kroon’ op de Hilvertsweg over; deze naam hebben ze gehandhaafd uit respect voor de eigenaren van toen, Wim en Yvonne Kroon. Deze aardige en bevlogen mensen draaiden nog zo’n twee jaar mee in ‘hun’ slagerszaak. (Mijn associatie met de beroemde/beruchte militair ‘Marco Kroon’ slaat dus als een tang op een varkensbil).
Vlees op de botten
Vanwege een zeer onaangenaam incident met de huiseigenaar, kocht een betrokken familielid voor E&M in mei 2015 het pand waar ze nu zitten, op de Gijsbrecht. Dat stond toen leeg en dus konden ze het tot een moderne slagerij verbouwen: met elektrische schuifdeuren, een kniebediening voor de waterkraan, goed geïsoleerde ramen en zelfs vloerverwarming! Omdat er ooit een wapenhandel in zat, wordt de ‘bunker’ in de kelder gebruikt als koelcel en vriezer. “We zijn erg trots op wat we bereikt hebben!”, aldus Elize. Volkomen terecht, vind ik, want dit stel is een vleesgeworden voorbeeld van ‘de hardwerkende Nederlander’. “Dat moet ook wel”, voegt Elize toe, “want de banken zijn niet meer zo scheutig en er moet flink aangepoot worden om als kleine zelfstandigen de zaken financieel gezond te houden. Komt de fikse concurrentie van supermarkten bij, ook voor de groente- en vishandel.” U begrijpt dat hier vleselijke topprestaties geleverd worden!
Aan de slag(er)
Marco werkt zes volle dagen per week en Elize vier. Zij vinden -net als ondergetekende- dat de zondag principieel moet worden vrijgehouden van werk; niet uit religieuze overwegingen, maar omdat het goed is voor familie- en gezinsleven, rust, ontspanning en elkaar. (Al zie ik Marco wel eens stiekem op de sabbat actief hier…). Ze worden professioneel bijgestaan door de bescheiden en betrouwbare Patrick, ‘Marco’s rechterhand’, die vier dagen per week meedraait en die tijdens de spaarzame vakanties van Marco en Elize de zaken prima gaande houdt. Bovendien helpen op zaterdag vier jongelui mee, die soms door de week kunnen bijspringen. Elize rijdt vrijwel dagelijks rond in hun blinkende bedrijfsauto, waarmee ze bijvoorbeeld ‘Eat & Share’ bezorgt voor bijvoorbeeld bedrijven en de media.
Mens-en-vlees
Marco maakt alle verse producten zelf. Het vlees wordt al jaren betrokken van één groothandel: ‘Vers Alert’; en van één poelier uit Nijkerkerveen. Hij is vooral bezig met uitbenen, de toonbank prepareren, de vleesvrachtwagen dagelijks lossen, gehakt aan de bakker leveren en ga zo maar door. Alle slagerswaren zijn vers, gezond, hebben geen toevoegingen en zijn makkelijk te bereiden. Elize omschrijft haar man als een ‘creatieve slager’: zo maakt hij steaks, carpaccio, babi pangang en appeltaartrollade. Marco’s vrouw: “Niet alleen vlees verkopen is belangrijk, maar ook dat we aandacht hebben voor bijvoorbeeld zieke klanten, die we wel eens bloemetje bezorgen. Ondernemerschap is mooi, maar geeft bovendien sociale verplichtingen. Gezelligheid, een praatje maken, luisteren – kortom: sociaal bezig zijn, het hoort er gewoon bij! En dat voelen de klanten. We zijn trots op onze twee bedrijven, waar we allebei helemaal achter staan; dat straalt af op de klanten. We zitten gelukkig vrijwel altijd op één lijn. Maar: samen getrouwd zijn en samen zaken doen, dat is wel een dingetje, hoor, haha!”
Ik vlees met grote vleze
De slagersvrouw: “Onze straat vinden we heel gezellig. We zijn inmiddels vertrouwd hier en dat vinden we fijn. Ondanks onze drukke werkzaamheden hebben we steeds een goed contact met mede-ondernemers. De gestage leegloop van de winkelpanden vindt natuurlijk niemand leuk. Maar wat we naar verhouding niet erg eerlijk vinden is, dat er in Kerkelanden gratis kan worden geparkeerd, terwijl dat hier niet zo is. Onze suggestie: maak hier het eerste half uur gratis. Dat vergt enige investering, maar leidt ook tot meer bezoek, omzet en gastvrijheid.”
Nog meer prijswinnaars Speuren & Kleuren voor Sint 2024
Sinterklaas kon zijn ogen niet geloven toen hij vandaag zijn brievenbus ging legen. Deze zat bomvol met goede oplossingen van de speurtocht en prachtige kleurplaten. Deze laatste zijn ware kunstwerkjes…
De eerste prijswinnaars speuren & kleuren zijn bekend
Zo leuk! Sinterklaas zijn brievenbus zat al weer vol met goede oplossingen van de speurtocht en prachtige kunstwerkjes. Hij was dan ook in zijn nopjes. Na een week al zoveel…