23 februari 2019
Zijn ouders zaten in de doe-het-zelf, zijn opa in glas en verf (Sukkel), maar wegens onwerkzaamheid in het economisch verkeer, veranderde opa in 1956 die naam in ‘Wouterson’. De eigenaar van wijnkoperij Mijn Hemel heet dan ook Gerard Wouterson. Deze aimabele wijnheer is geboren in 1964 te Soest, vanaf 1971 woonachtig in ons Schilderkwartier. Tegenwoordig woont hij met vriendin Annemarie en driejarig zoontje Jonathan boven een winkel (niet de zijne) in onze straat.
Na Kees Boeke’s Werkplaats (Bilthoven), zat hij een paar jaar op het toenmalige Nieuwe Lyceum (alhier), waar hij merkte dat school hem geen uitdaging bood. Toen dat gebouw in de jaren ’80 werd afgebroken, was dat “het leukste dat ik tot dan had meegemaakt.” Na wat omzwervingen trad hij ‘vervroegd in dienst’ (1985), waar hij onderofficieren bediende als hofmeester.
Gerard vond dat een hele leuke en vormende leertijd, zodat hij, na anderhalf jaar ’s konings rok te hebben gedragen, besloot zich in de horeca te storten. Hij werd na eigen speurwerk, leerling-kelner bij onder andere De Nederlanden (Vreeland), De Prins van Oranje (Baarn), Ciel Bleu Okura (Mokum) en de Vrije Heeren (Laren). Alle nodige papieren wist hij binnen te halen, “want ik zag ineens het licht!” Daarna zwierf hij rond bij diverse delicatessenzaken in de regio, tot zelfs bij ‘van Woerkom’ in Nijmegen, de eerste zelfbedieningswinkel van Nederland.
Gaandeweg merkte hij dat zijn interesse bij de wijn lag; ook al omdat hij al als 11-jarige jongen thuis soms wijn mocht proeven. De bekende wijnpaplepel dus… Hij constateerde dat er in het Gooi geen speciaalzaken bestonden met een ruim assortiment delicatessen. Dus stelde hij een bedrijfsplan op, regelde een financiering en kocht in 1995 een pand op de Gijsbrecht, voor zijn speciale delicatessenwinkel, onder de naam ‘Mijn Hemel, wijnen en spijzen’. Er zat toen een restaurant in; thans Het Kruidvat.
In ’96 won hij de zeer lokale prijs voor ‘meest veelbelovende ondernemer op de Gijsbrecht’ en in ’97 de landelijke prijs voor ‘de beste speciaalzaak van Nederland’. Gerard: “Om het uur moest ik de fax-rol verwisselen, vanwege de stroom aan felicitaties!” De zaak, met op het hoogtepunt twaalf personeelsleden, draaide fantastisch. “Alles wat ik aanraakte, leek in goud te veranderen. Ik voelde me net Alice in Wonderland. Ik merkte wel dat ik het té goed wilde doen. Ik ben wel een aardige ondernemer, maar ik weet niet of ik wel zo’n goeie manager ben. Het groeide me boven het hoofd; ik deed te veel. Gevolg: commerciële bloedarmoede, zal ik maar zeggen.”
In 2004 gooide hij de oude winkeldeur dicht en het roer om: hij richtte zich uitsluitend op wijn en vertrok naar pandje 216. “Het leven is als ademen: niet alleen uit, maar ook in. Je merkt dat je in het leven vaak met véél minder toe kan dan je denkt,“ aldus Gerard. In 2014 verkaste hij naar het huidige, veel ruimere pand. Hij werkt er met zijn rechterhand Tim van de Bunt –die boven de zaak woont-, met Carin voor de administratie en Joop, de chauffeur, “onze smaaktransporteur”.
Gerard vindt dit werk heel erg leuk, maar heeft het nu even erg druk met zijn jonge gezin. Zijn ouders leven nog en hij heeft twee jongere broers. Eén van hen, Floris, schrijft boeken, onder meer over slaapproblemen. Uit Gerards eerste huwelijk heeft hij twee kinderen, een dochter van 19 en een zoon van 16. Zijn hobby’s: uit eten gaan, wijn drinken (!), lezen, muziek luisteren en toerskiën.
Zijn kennis van wijn heeft hij niet alleen in de praktijk opgedaan door veel te proeven en veel te lezen, maar ook door de opleiding ‘Vinologie’ aan de Wijnacademie te Maarn. “Ik ben absoluut geen kenner: iemand die met dichte ogen kan bepalen waar de wijn vandaan komt, maar ik kan heel goed bepalen of de wijn goed is. Het verandert ook steeds, zoals in het heelal: er komt telkens wel een sterretje bij. Bij het examen van de wijnopleiding haalde ik een 10 (haha!) voor het ‘organoleptische gedeelte’: proeven!”
In zijn winkel heeft hij bijna 400 verschillende wijnen, die hij allemaal zelf heeft geproefd. Hij wil alles met eigen tong getest hebben, voor hij het in het assortiment opneemt. Hij is één van de dertig leden van Inkoopvereniging ‘Gastrovino’, die gezamenlijk inkopen, zodat iedereen ‘bijkomend volumevoordeel’ heeft (méér kopen = goedkoper) en exclusiviteit, al wordt het niet elitair. Bij hem is wijn al te koop voor 4,95 euro, tot maximaal 225. Gedistilleerd en voedsel verkoopt hij niet; wel sherry en port. In de zomer is de vraag naar witte wijn en rosé natuurlijk groter dan in de winter; dan wordt meer rood getapt. Deze levensgenieter is dol op Italiaanse wijnen, maar dat kan zomaar veranderen, in zijn ‘apotheek voor levensgenieters’, zoals hij zijn tapperij typeert.
Op de voordeur staat: ‘Wij(n) bezorgen aan huis’.
Zeventig procent van de wijnverkoop vindt plaats in supermarkten. Een nabije winkel als Gall & Gall ziet hij niet als een concurrent. Sterker nog: “We verwijzen wel eens klanten naar elkaar, als we niet hebben wat de klant zoekt.” Mijn Hemel doet weinig aan reclame, “maar we moeten wel heel actief zijn, want wij willen de klanten meenemen in de goede smaakbeleving!” Overigens wordt er de laatste jaren geleidelijk steeds minder wijn gedronken, merkt de branche (en Gerard).
Een leuke variatie van zijn vijfdaagse wijnwerkweek -dinsdag tot en met zaterdag-, zijn de evenementen, zoals Pure Markt en de City Run, de krenten in de wijnpap. Dan bouwt hij een terras op straat voor zo’n 150 mensen, waar voor ieder festijn apart vergunning bij de gemeente moet worden aangevraagd. “Een leuke bijvangst voor de gemeente!” Opmerkelijk is dat veel mensen normaal een fles van 10 euro al begrotelijk vinden, maar tijdens zo’n straatfeest makkelijk 25 euro over hebben voor een fles.
Op 5 mei is er een bijzonder feest op onze straat: ‘Keep them rolling’ komt op bezoek! Komt dat zien!
Deze ‘prima straat’ is vooral bijzonder, vindt Gerard, vanwege de mix van bewoners en winkeliers, wat ‘een echt buurtje’ oplevert, met veel gezelligheid, al heeft de gemeente meer aandacht voor het centrum. Ook jammer is dat er geen eenrichtingsverkeer is gekomen, wat diverse voordelen heeft, zoals meer parkeerruimte en bredere stoepen; en zou het minder een doorgaande weg zijn, maar meer een bestemming voor bezoekers. “De straat mag sowieso wel wat meer cachet hebben”, aldus Gerard. Hoewel hij zijn werk erg fijn vindt, is het ook ‘vrijheid in gebondenheid’: je bent er altijd mee bezig en moet er heel vaak zijn, want bij een speciaalzaak gaat het klanten ook om “de vent in de tent”. Ondergetekende wil nadrukkelijk vermelden dat deze opgewekte en actieve wijnbaas enkele jaren lid en ook voorzitter is geweest van het verenigingsbestuur!
Proost, op zo’n topper!
“Ooit kwam een dame binnen die een betere wijn wilde, ‘Amarone’; per fles zo’n 35 euro. Toen ik vroeg of zij die dezelfde vanavond nog ging opdrinken, zei ze: ‘Nee, ik heb ‘t nodig voor een recept van Jamie Oliver, voor stoofpeertjes.’ Haha! Ik gaf haar daarom een recept voor een risotto met deze wijn. En ze kocht nóg een fles! Prachtig!” Wijngein.
Mijn hemel, wat een wijn!
Frans Kwantes,
18 februari 2019
Mijn Hemel wijnkoperij
Gijsbrecht van Amstelstraat 210
1214 BE Hilversum
T: 035 6214787
info@mijnhemel.nl
www.mijnhemel.nl
Hilversum bestaat 600 jaar. Gefeliciteerd! Dat wordt natuurlijk uitgebreid gevierd. Hiervoor ontwikkelden Matthijs Boon & Luc van den Burgt een speciale Hilversum 600 taart. Wij vroegen Julia van Balthazar Kookwinkel…
Er is toch niets leuker dan je lief met Valentijnsdag te verrassen met een homemade valentijnsdiner. Dit hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Met de juiste muziek, kaarslicht en good…