Wie deze fleurige zaak -in het hart van onze straat- binnen loopt, wordt als het ware ‘omarmd door een groene jungle’, zoals Elles Kostelijk-Steenvoorden haar eigen zaak schetst. Daar ben ik het volledig mee eens: de groene planten en de kleurrijke bloemen ademen leven, natuur en rust, die goed gedijen in het getemperde licht. Bloemen scheppen sfeer…
Uit de aard der zaak
Elles is in 1967 in Kortenhoef geboren, waar haar vader – kwekerij ‘Steenvoorden’ bestierde, vooral gericht op het kweken van lelies. Bloemenliefde is dus erfelijk… Zij is de oudste van drie broers en een zus. Eén van die broers heeft ook een Lobeliazaak, maar dan in Kortenhoef. ‘Lobelia’ (een sierplant met blauwe bloemen) is een familiewinkelketen, met ooit vijf en nu drie filialen; de andere zit in Naarden. Al in 1934 heeft ene heer Goubitz ‘Lobelia’ op en in de aarde gezet.
Gepland geplant
Na het ATC alhier werkte zij een tijdje bij de SNS-bank op de hoek van de Bosdrift, maar ze merkte al snel dat zij geen kantoorwerk wilde doen, maar iets praktisch, met de handen. Via Lobeliabaas PeterSteenvoorden, neef van haar vader, belandde ze al met haar achttien jaren bij ‘onze’ Lobelia, waar ze vier dagen per week in de verkoop werkte en op de vijfde weekdag de driejarige opleiding voor bloemist volgde aan het Wellant College in Naarden. In 2001 trouwde ze met Ton Kostelijk, die als ZZP-er actief is als chauffeur in de transport- en bouwwereld; momenteel vervoert hij vooral bonkige ladingen bonkige boomstammen. Saampjes dus gezellig volop in de natuur! In 1998 kochten ze een fraai huis in Nederhorst den Berg, waar ze nog altijd met veel plezier wonen, inclusief een leuk bootje om mee de plassen op te gaan. Elles en Ton kozen ervoor om geen kinderen te krijgen. Haar hobby’s zijn: lezen (met name Scandinavische thrillers), fietsen, wandelen; maar zeker ook lekker thuis wat rommelen en nu en dan met een vriendinnenclub een weekendje eropuit. Zeven vrije blije meisjes op rij…
Onze natuur
Elles werkte in bijna alle Lobelia’s: hier, Bussum, Almere en Naarden. Bij de laatste twee was ze bedrijfsleider. Toen neef Peter met pensioen ging, kwam Elles op het idee om zijn winkel op de Gijsbrecht over te nemen, wat in 2004 gebeurde. Intussen heeft ze tien medewerkers; of ‘collega’s’, zoals zij ze liever noemt: “Ik speel niet graag de baas, maar ik weet wel wat ik wil, haha!” Twee zijn fulltime; de andere meiden werken twee a drie dagen per week. Haar man doet de hele administratie. Haar bloemenparadijs is zes dagen per week geopend, van half negen tot zes uur ’s avonds. Elles probeert vier dagen per week te werken, maar dat zijn er in de praktijk vaak vijf en -opmerkelijk genoeg- in de afgelopen Coronatijd soms wel zes! “We konden gelukkig steeds open blijven, als één van de weinige winkels, en maakten een ongekende omzet. Omdat veel mensen thuis werkten, wilden ze het in huis kennelijk wat opfleuren. Gelukkig hoefden we geen steun aan te vragen! Integendeel: het ging ons zeer voor de wind!”
Snoeien doet bloeien
Als Elles, een aantrekkelijke en vrolijke vrouw, haar werkdag begint, opent ze eerst de computer en verwerkt de digitale bestellingen. Als haar collega’s er ook zijn, verzorgen ze samen de presentatie van de flora, zoals de bloemetjes buiten; en ’s avonds weer binnen zetten, grotendeels in de koelcel. Het werk bestaat vooral uit: de fleurige flora verzorgen; schoonmaken; bestellingen en/of telefoontjes verwerken; rouw- en trouwboeketten maken. Achterin de zaak zit ‘de tweede winkel’, waar het ware bloemenkunstwerk plaats vindt. Deze ruimte noemen floristen ‘de binderij’. Daarnaast is er achterin een ‘hal’, als opslag en als extra werkruimte voor topdagen, zoals Moederdag. Aan het eind van de middag is het zachtjes afbouwen, want om zes uur willen de blozende bloemenmeisjes ook wel weer es naar huis, na een werkdag van zo’n negen uur!
Bij bosjes
Elles: “We verkopen natuurlijk vooral bloemen en planten, maar ook bloempotten, vazen en cadeauartikelen: kaarsen, servetten en geurzakjes voor in de kledingkast, bijvoorbeeld. Groene planten gaan de laatste tijd beter dan vroeger, want het is tegenwoordig ‘trendy’ om veel groen in en om het huis te hebben. Maar bloemen vormen de topper, waarbij onze ‘hysterische boeketten’ erg populair zijn: daarin zit, van allerlei kleurrijke en uiteenlopende bloemen, één exemplaar: een heel diverse bos blijmakers dus.” Haar broer zit dagelijks ’s ochtends vroeg in de grootste bloemenveiling ter wereld: die in Aalsmeer. Daar koopt hij in voor de Lobeliagroep, onder meer aan de hand van Elles’ bestellijst, waarop ook de bloemen die gekocht moeten worden, omdat die nodig zijn voor bijvoorbeeld een besteld boeket. Elke dag worden verse bloemen en planten bezorgd in haar bloeiende winkel. Snijbloemen zijn ongeveer twee dagen verkoopbaar; planten natuur-lijk wat langer. De prijzen variëren per dag, afhankelijk van het aanbod.
Klant- en plant-aardig
Naast deze fysieke zaak verkoopt ze aardig via haar onlineshop, voor particulieren en bedrijven. Daarbij regelt Elles ook ‘bloemenabonnementen’: elke week gegarandeerd een vers bosje ruikers op je bureau op het werk! Maar de winkel blijft altijd de kern van de bloemenbusiness: bloemen moet je zien, ruiken en aanraken: ‘de blije bloemenbeleving’. Elles vindt het hartstikke leuk als de klanten zelf een fraai boeket samenstellen: “Wij maken mensen blij door uit te beelden wat zij zelf hebben gekozen!” Het mooist voor haar is het, als ze een dankbaar telefoontje krijgt vanwege een geslaagd boeket voor (en na) een bruiloft of begrafenis.
Pot vol blomme!
Elles houdt dus erg van haar ‘groei- en bloeibaan’. Maar er bestaat wel een soort vooroordeel over dit soort werk: “Mensen die bijvoorbeeld bij ons willen werken, denken soms: “O, leuk! De hele dag gezellig fröbelen, knutselen en prutsen met wat bloemetjes!” Maar zo is het echt niet! Het is de ganse dag continu lopen, gaan en staan: dus flink aanpoten!” Wat Elles minder aangenaam vindt, zijn klanten die niet groeten of ongeïnteresseerd wat rondhangen. Maar ja, bloemen houden van alle mensen, maar niet alle mensen houden van bloemen… (Bijna) uitgebloeide bloemetjes weggooien, gebeurt zelden. Regelmatig geeft ze niet-meer-verkoopbare bloemen aan de Voedselbank. (“Hu? Voor de ver gevorderde veganist?”, denk ik heel flauw). “Nee, maar die weten wie wel eens een fleurig extraatje kan gebruiken. Dat is altijd beter en leuker dan weggooien.”
Méér op de p.c.
Jammer genoeg maken fysieke winkels gestaag plaats voor online shops. De leegstand van winkels zal helaas toenemen. Al is en blijft, aldus Elles “de Gijsbrecht de P.C. Hooftstraat van Hilversum! Prachtig!”
Lobelia: Bezoek nu de topper: ‘Elles in Bloemenland’!
Nog meer prijswinnaars Speuren & Kleuren voor Sint 2024
Sinterklaas kon zijn ogen niet geloven toen hij vandaag zijn brievenbus ging legen. Deze zat bomvol met goede oplossingen van de speurtocht en prachtige kleurplaten. Deze laatste zijn ware kunstwerkjes…
De eerste prijswinnaars speuren & kleuren zijn bekend
Zo leuk! Sinterklaas zijn brievenbus zat al weer vol met goede oplossingen van de speurtocht en prachtige kunstwerkjes. Hij was dan ook in zijn nopjes. Na een week al zoveel…